Brat, ik ben een fan van de boeken van John le Carré.
Het begrootte mij dan ook dat hij onlangs, zij het op respectabele leeftijd, is overleden.
Maar de man was een meester verteller. Hij koppelde in eerste instantie spionage verhalen en later ook maatschappelijke problematiek aan menselijk falen en bureaucratisch overheidshandelen.
Het bericht in het nieuws dat oppositie leider Navalny zelf door zich voor te doen als een (zo stel ik mij voor) autoritair lid van de veiligheidsraad van de FSB in Rusland die een van de gifspionnen koeioneert en zo een bekentenis eruit wringt is een scene een le Carré boek waardig. Fantastisch.
Maar ook NL kan klungelen in haar bureaucratie. Verschrikkelijk natuurlijk de toeslagen affaire, maar wat dacht je van dit bericht. Provincie, gemeente en Schiphol verspreiden gezamenlijk een huis aan huisblad dat terecht bekritiseerd wordt door de reclame code commissie.
Ah leuke fact's om te lezen, bijna fictie.
Het telefoon gesprek met engelse vertaling hier.
BeantwoordenVerwijderenEn dit uit het reformatorisch dagblad:
Journaliste Joelia Taratoetina denkt intussen dat Poetin zelf de geruchten heeft aangewakkerd. „De baas wil weten wie het gerucht gelooft en er misbruik van maakt”, stelde ze op oppositiekanaal TV Rain. Met deze klassieke tactiek wil Poetin kijken hoe hooggeplaatste ambtenaren reageren. „De sfeer verandert, ambities groeien en de temperatuur kan worden gemeten. Verraders zoeken is het favoriete spel van de Russische president.”. Dat is puur le Carré.
Een fraai eerbewijs aan deze door jou blijkbaar hogelijk gewaardeerde auteur. Van het uitermate chique gebruik van het werkwoord begroten, in de betekenis van spijten, ben ik zwaar onder de indruk. In dier voege zeg ik: Chapeau!
BeantwoordenVerwijderen