dinsdag 29 januari 2019

Zekerheid

Nou brat, kameraad, je vroeg om een commentaar op het stukje van frans Verhagen over de PvdA.
Toegegeven, je hebt er even op moeten wachten, maar hier is hij dan, mijn commentaar, meteen maar in de vorm van een op zichzelf staande post. Ga er maar eens goed voor zitten, en trek je veiligheidsriem strak.

En bekijk, voordat je gaat lezen, eerst dit filmpje eens:



Okee, nu mijn verhaal. Op de dag waarop Mat' zou overlijden, waren wij begonnen aan een weekje Amsterdam. Die lome, warme zaterdag las ik ondermeer het boek 'De kunst van het kiezen' (ondertitel: elke partij kan de verkiezing winnen) van Marc Oosterhout. Ik had dit boek aangetroffen in de boekenkast van mijn schoonzoon. Marc Oosterhout is een reclameman, eigenaar van N=5, een van de meest succesvolle Nederlandse bureau's op dit moment, waar mijn schoonzoon werkt (en mede daarom is het bureau zo succesvol). Oosterhout behandelt in dat boek de zes grootste partijen van Nederland; analyseert wat hun huidige positie is, en wat ze, vanuit zijn kennis van Branche Marketing, nu zouden moeten doen. Bestaansreden en boodschap zouden het liefst helemaal moeten samenvallen, en in één woord samen te vatten. Het hoofdstuk over de PvdA was misschien wel het scherpst en ook het meest betrokken geschreven. Het gedachtengoed van de PvdA (de sociaal democratie) is positief genoeg dus daar ligt het niet aan, dat mensen er niet meer warm voor lopen. Het gaat om de sound bite, de aantrekkelijke en herkenbare verpakking. Voor de PvdA geldt als missie dat ze de mensen die het niet makkelijk hebben, zekerheid willen bieden.
Het vervolg was dat Lodewijk Asscher in januari 2017 bij Eva Jinek dit filmpje zag, en er in positieve zin door geraakt was. Inmiddels is de PvdA de samenwerking met N=5 aangegaan en N=5 helpt nu mee met de campagne. Let maar eens op: het woord zekerheid wordt (gelukkig niet al te opvallend) regelmatig gebruikt (al kopte de Volkskrant al een keer 'PvdZ').
Of de door Frans voorgestelde naamsverandering naar SDP zo veel zal helpen, betwijfel ik; het roept bij mij ook Duitse associaties met hun SDP op en die vind ik niet altijd tof. Het 'Arbeid' uit de huidige naam is een stevig en mooi woord, de zusterpartij in Engeland heet natuurlijk ook zo, en Werken is de beste medicijn voor veel problemen, waarbij Werk ook vrijwilligerswerk kan zijn, of mantelzorg, of in huis: het gaat erom dat je naar eigen kunnen meedoet - dat is goed voor jou en dat is goed voor de maatschappij als totaal. Zo verbind ik de naam Partij van de Arbeid met de missie (dus niet als Partij van de Arbeiders, wat sommige mensen wel doen). De PvdA is een inclusieve partij, die probeert naar ieders belangen te kijken, niet slechts de belangen van één groep. De sterkste schouders dragen daarbij de zwaarste lasten.

Met een rode groet, Brat.

dinsdag 22 januari 2019

Nashville

Dag brat. Vorige week ging het nogal nadrukkelijk over de Nashville-verklaring. En aangezien ik achterloop met mijn posts mag ik het daar nu nog even over hebben.
Orthodoxe christenen (uit te spreken als gristenen, dat geeft de lekkerste rilling over je rug), meestal dominees maar ook dus Van der Staaij van de SGP, hebben deze ondertekend en verklaren daarmee dat zij bepaalde vormen van sexueel gedrag, zoals homosex en vreemdgaan etc, onverbiddelijk afwijzen omdat dit volgens hen indruist tegen de wens van de Here. Degenen die het praktiseren zal het in het verderf storten (is het niet in dit leven, dan zeker wel in het hiernamaals).
Dit zul je ongetwijfeld hebben meegekregen.
En ook heb je vast meegekregen hoe hier een hele hoop mensen uitermate verontwaardigd over waren, verbolgen, en er schande van spraken. Met name vanwege Van der Staaij.

Ik niet. Ik zie het vooral als een gevalletje 'nogal wiedes'. Met een vanzelfsprekendheid van de zwaarste categorie. 'Does a bear shit in the woods?' 
Van der Staaij is immers op de allereerste plaats een dogmatische christen, een fundamentalistische hardliner, ook al komt hij negen van de tien keer zachtaardig over met die vriendelijke stem en die zachte, soms zelfs olijke blik van hem. Papa Kees is niet boos, alleen maar een beetje verdrietig....jaja.
Nou, de wolf kwam mooi uit de schaapskleren. Of nog beter gezegd: Kees van der Staaij kwam hier op zijn manier helemaal uit de kast.
Uiteraard is wat in die verklaring staat liefdeloos en bemoeizuchtig, en betreft het een verwerpelijk standpunt bovendien; en ook weinig consequent want waarom dan niet allerlei andere zaken die in het Oude Testament als Good Practices worden benoemd (slaven houden, kinderen slaan, je vrouw danwel dochter aanbieden als je buurtgenoten roepen dat ze met jouw mannelijke gast homosex willen hebben, etc.).
Maar waarom deze verontwaardiging? Om voor onszelf te bewijzen dat wij wèl weldenkende mensen zijn? Niet nodig. Laten we gewoon opnieuw vaststellen dat fundamentalistische christenen als het er op aankomt zich liefdeloos, verwerpelijk en inconsequent opstellen jegens hun medemens. Omdat zij namelijk weten hoe God erover denkt. (Over hovaardigheid gesproken.)

Maar ik ben er dus een groot voorstander van dat ook Van der Staaij zijn verwerpelijke mening mag uiten. Net zoals trouwens Lucky TV daar dan weer een venijnig en leuk filmpje over mag maken.

Nou is het natuurlijk wel zo dat dit type christen-fundamentalisten toch nog iets makkelijker te pruimen is dan die geweldadige salafisten van de Islam. Of orthodoxe Joden.
Wat dat betreft is het heel aardig om even stil te staan bij wat een wijze man, die zijn hele leven in zo'n kruitvat vol extremisten heeft gewoond en geleefd, er over gezegd heeft. Ik doel op de helaas recentelijk overleden Amos Oz. Hij stelt dat ingeval extremisme/fundamentalisme hèt geneesmiddel bij uitstek is: een dagelijkse dosis bestaande uit een theelepel nieuwsgierigheid en een eetlepel humor. Dat lossen de hardste dogma's op den duur van op en het leidt tot zelfrelativering. En daar wordt iedereen een beter mens van, en gelukkiger bovendien.

Cheerio, Brat



maandag 21 januari 2019

3 x Shutdown

Brat,


  1. Vanochtend was ik vroeg uit de veren om de maansverduistering te bewonderen. gelukkig had ik goed zicht vanuit de studiekamer.Het was mooi om te zien hoe de maan langzaam in de aardschaduw gleed. Ik heb gekeken vanaf 05:30 tot even voor 06:00u, daarna ben ik weer lekker in mijn nog warme nestje gekropen.
  2. Ik doe ook mee aan de alcohol shutdown, sta nu al meer dan een week droog. Gaat moeiteloos. Denk er zelfs niet echt over na, behalve nu dan. Gaat het met die van jou ook een beetje naar wens ?
  3. Is dit BLOG ook onderhevig aan een eenzijdige shutdown ? Je hebt al twee volle weken niets gepost, en je laatste opmerking is ook al weer van 5 dagen geleden.


vrijdag 18 januari 2019

Politieke Kemphaan

Dag Brat,


Vorige week in Egypte netflixte ik een Noorse triller. Het in hechtenis nemen van een verdachte werd vertaald met een in bewaring stelling. Nu ken ik die term vanuit mijn werk, de IBS, maar ik wilde weten of die term ook buiten mijn werkveld (de GGZ) gebezigd wordt dus zocht hem op. En via de wondere wereld van het wereld wijde web kwam ik het volgende te weten:
De BOPZ wordt volgend jaar vervangen door onder andere de wet Verplichte GGZ.
Dat was voor mij volledig nieuw. (Alhoewel ze er blijkbaar al 10 jaar mee bezig zijn, er ontgaat mij dus wel eens wat).
Toen ik deze week via de notulen van een vestigingsoverleg op mijn werk erachter kwam dat er vandaag een symposium gehouden zou worden over de nieuwe wet, en dan ook nog bij mij in de buurt, wilde ik daar graag heen. Gelukkig was dat via diezelfde wondere wereld van het wereld wijde web snel geregeld.

En zo zat ik dan vandaag braaf in een collegezaal allerlei interessante nieuwtjes en feitjes te horen over oude en nieuwe wetgeving met betrekking tot dwang opname c.q. dwangzorg.

Maar daar ga ik het nu niet over hebben.

Nee het gaat mij over blok 3 van het programma, dat zou een discussie worden over het belang van de openbare orde versus het belang van de patiënt. Nou zijn dat soort discussies tijdens symposia vaak saai. Meestal is er geen sprake van discussie maar een gezamenlijk eens zijn. Hier gebeurde heel wat anders
Het was een nogal heftige discussie tussen de burgemeester van Leeuwarden en de geneesheer directeur van Altrecht waarbij uiteindelijk de officier van justitie van Rotterdam bemiddelend moest optreden. En de discussie was nauwelijks inhoudelijk maar vooral persoonlijk.
De burgemeester, Ferd Crone, vermoedelijk toekomstig senator van de PvdA trapte af waarom hij de wet zo goed vond en dat hij er sterk voor gelobbyd had.
De geneesheer directeur, Pieter Prins, had wat uitspraken bij elkaar gegoogeld van de burgemeester, hij heeft blijkbaar ook in nieuwsuur opgetreden, en had wat kritische vragen. Hij bracht het wat sterk, wellicht om de saaiheid zoals ik die vaker bij dit soort verplichte discussies ervaar te voorkòmen, maar de burgemeester schoot uit zijn slof.
Hij voelde zich als karikatuur weggezet niet serieus genomen en beantwoordde de vragen eigenlijk niet. En hij bleef in die houding vast zitten. Er ging een golf van ongemak door de zaal, zelfs zo erg dat de dag voorzitter werd bijgestaan door de officier van Justitie die later haar verhaal ging doen.
Enfin er is geen bloed gevloeid, maar apart was het wel.

Voor de rest was het trouwens ook een zeer interessante dag, maar eentje die meer vragen opriep dan antwoorden gaf.

Ik ga het zien hoe die nieuwe wet geïmplementeerd gaat worden en wat voor een jurisprudentie gaat opleveren. Want dat werd me wel duidelijk, er moet nog een hoop duidelijk worden in de praktijk. Wat dat betreft lijkt het wel op de Brexit.

groet, je brat

woensdag 16 januari 2019

Commentaar

Brat, u is erg aan de beurt voor een post.
We zitten al weer in week 3 van 2019, en u heeft slechts 1 x gepost dit jaar.
Om het u makkelijk te maken:

Graag een gedegen commentaar op deze post van Frans.

groet brat

Brexit ? IV

Nou daar was de voorspelde nederlaag van May in het parlement. Nog erger dan van te voren was voorspeld. Ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Ik weet ook niet waar ik nu op moet hopen ?
Ergens is er iets in mij dat zegt laat die stomme britten in hun sop gaar stoven ? Desnoods met wat munt en een wolkje melk. Want als ze erbij blijven dan gaan ze vast weer arrogant doen. Zo van 'jullie wilden zo graag dat we erbij bleven nou dit zijn onze eisen'.

We zullen zien hoe het verder gaat.

Verder ben ik heel blij weer in Nederland te zijn.


maandag 7 januari 2019

Shutdown

Oeps... ik loop achter met het schrijven van mijn post. Gelukkig heb jij, bratjelief, me nog geen ultimatum gesteld. Want alleen al het geconfronteerd worden met een ultimatum, of zelfs met de aankondiging dat hij er aan komt, een metaültimatum dus (mooi nieuw woord, nietwaar? Het heeft iets kouds en hards, komt door die associatie met het woord metaal denk ik. Veel mooier dan de schrijfwijze meta-ultimatum ook al verschijnen daar geen rode stippellijnen onder van de microsofte waarschuwing dat er iets niet klopt. Trouwens, 'microsofte waarschuwing' is ook niet verkeerd. Ik ben goed bezig!!!), enfin, een metaültimatum dus, doet de schrijfvrijheid verdwijnen en geeft het Posten iets plichtmatigs.
Maar goed, nu naar het eigenlijke onderwerp: de Shutdown. Voor mij zijn er eigenlijk twee, een macro- en een micro-shutdown.
De macro-shutdown betreft uiteraard die van de Amerikaanse overheid. Lekker hoor, voor die lage ambtenaren om drie dagen voor kerst te horen dat je met onmiddellijke ingang voor onbepaalde tijd met verlof gaat en by-the-way ook geen salaris krijgt. Waar een groot en groots land klein en bekrompen in kan zijn. En dat allemaal omdat de president niet de vijf miljard krijgt voor de muur waarvan hij eerder beloofde dat hij hem vanuit Amerikaans perspectief kosteloos, namelijk door de zuiderburen, zou laten neerzetten. Hoe klein en zielig is dit allemaal.
De micro-shutdown daarentegen, is veel positiever, beter, en ja, misschien wel ook wel heldhaftiger. Dat betreft in mijn geval namelijk mijn besluit om met de landelijke actie IkPas mee te doen. Dertig dagen geen alcohol drinken. Een zogenaamde dry january. Ik heb ingetekend en het gaat tot nu toe soepel. Ben niet chagrijnig; spawater smaakt me ook goed. Wij komen, zoals je uit eigen ervaring weet, uit een leuke en innemende familie. Waarbij het eerste adjectief op onze humor slaat en het tweede op onze consumptie. Doordat we al enkele generaties zo bezig zijn, zijn we natuurlijk al wat geëvolueerd en kunnen onze levers, de turbines in de machinekamer van onze stofwisseling, heel wat wegstampen. Maar ook voor schepen met zwaardere motoren kan het geen kwaad de machine af en toe stil te zetten voor een inspectie en een onderhoudsbeurt. En vergeleken met de andere keren dat ik een pauze heb betracht gaat het me tot nu toe heel gemakkelijk af. Ik denk dat het feit dat ik heb ingetekend in iets waar 25000 mensen aan meedoen mentaal helpt.
Zo zie je maar, een shutdown hoeft  niet altijd iets negatiefs te zijn.

Nog even wat anders: misschien moeten we meer aandacht besteden aan boekbesprekingen. Ik heb vandaag het boek Wees Onzichtbaar van Murat Isik uitgelezen. Heb jij het al gelezen? Ik vind het een erg goed boek. Als je het nog niet gelezen hebt: moet jij ook doen. Hoewel het milieu heel anders is, zitten er veel dingen in die me aan onze jeugd doen denken. De beschrijving van de binnenwereld van de hoofdpersoon als kind en later als puber, en zijn onbeholpen gedrag in de buitenwereld, is herkenbaar maar ook aanstekelijk om te lachten.

Nou tot zover maar weer.
Ciao, Brat.

donderdag 3 januari 2019

Totaal Inspiratieloos

Brat, het klokje tikt verder en ik weet ik moet iets posten want anders....

En volgens mij ben jij niet zo coulant als ik.

Maar waar moet ik het over hebben ?

Moet ik het hebben over mijn verkoudheid die mij futloos en inspiratieloos maakt. Mij niesend over de gangen van het ziekenhuis laat lopen, cliënten besmettend dan wel afsnauwend omdat ik een kort lontje heb ? Me zorgen laat maken dat ik straks in  Egypte wordt aangehouden als een biohazard terrorist ? En mij verhoogd associatief maakt, zodat als jij appt dat je een burenhappening hebt ik dat meteen visualiseer als een stelletje in klompen en kielen ronddansende boeren die opeens met hun rieken een in het midden van de kring staand slachtoffer neersteken. Ja ik weet het dat is een scene uit een Alistair McClean boek, puppet on a string geloof ik.

Of moet ik het hebben over mijn record poging met dat stomme spel 2048, zoals jij suggereerde,
maar wat je meteen ook niet aantrekkelijk maakte omdat je commentaar gaat maken omdat ik gebruik maak van de 1 zet terug gaan knop. Toch maakt dat het spel juist meer een intellectuele uitdaging en meer een oefening van volharding, want de factor toeval wordt ermee verkleind. (En ik zie jou het nog niet doen onder dezelfde omstandigheden en regels).

Of een meer serieus onderwerp zoals Trump, weet je dat we het nog helemaal niet over Trump  hebben gehad?

Kortom ik zit met een post-writersblock.

groet brat.