Toegegeven, je hebt er even op moeten wachten, maar hier is hij dan, mijn commentaar, meteen maar in de vorm van een op zichzelf staande post. Ga er maar eens goed voor zitten, en trek je veiligheidsriem strak.
En bekijk, voordat je gaat lezen, eerst dit filmpje eens:
Okee, nu mijn verhaal. Op de dag waarop Mat' zou overlijden, waren wij begonnen aan een weekje Amsterdam. Die lome, warme zaterdag las ik ondermeer het boek 'De kunst van het kiezen' (ondertitel: elke partij kan de verkiezing winnen) van Marc Oosterhout. Ik had dit boek aangetroffen in de boekenkast van mijn schoonzoon. Marc Oosterhout is een reclameman, eigenaar van N=5, een van de meest succesvolle Nederlandse bureau's op dit moment, waar mijn schoonzoon werkt (en mede daarom is het bureau zo succesvol). Oosterhout behandelt in dat boek de zes grootste partijen van Nederland; analyseert wat hun huidige positie is, en wat ze, vanuit zijn kennis van Branche Marketing, nu zouden moeten doen. Bestaansreden en boodschap zouden het liefst helemaal moeten samenvallen, en in één woord samen te vatten. Het hoofdstuk over de PvdA was misschien wel het scherpst en ook het meest betrokken geschreven. Het gedachtengoed van de PvdA (de sociaal democratie) is positief genoeg dus daar ligt het niet aan, dat mensen er niet meer warm voor lopen. Het gaat om de sound bite, de aantrekkelijke en herkenbare verpakking. Voor de PvdA geldt als missie dat ze de mensen die het niet makkelijk hebben, zekerheid willen bieden.
Het vervolg was dat Lodewijk Asscher in januari 2017 bij Eva Jinek dit filmpje zag, en er in positieve zin door geraakt was. Inmiddels is de PvdA de samenwerking met N=5 aangegaan en N=5 helpt nu mee met de campagne. Let maar eens op: het woord zekerheid wordt (gelukkig niet al te opvallend) regelmatig gebruikt (al kopte de Volkskrant al een keer 'PvdZ').
Of de door Frans voorgestelde naamsverandering naar SDP zo veel zal helpen, betwijfel ik; het roept bij mij ook Duitse associaties met hun SDP op en die vind ik niet altijd tof. Het 'Arbeid' uit de huidige naam is een stevig en mooi woord, de zusterpartij in Engeland heet natuurlijk ook zo, en Werken is de beste medicijn voor veel problemen, waarbij Werk ook vrijwilligerswerk kan zijn, of mantelzorg, of in huis: het gaat erom dat je naar eigen kunnen meedoet - dat is goed voor jou en dat is goed voor de maatschappij als totaal. Zo verbind ik de naam Partij van de Arbeid met de missie (dus niet als Partij van de Arbeiders, wat sommige mensen wel doen). De PvdA is een inclusieve partij, die probeert naar ieders belangen te kijken, niet slechts de belangen van één groep. De sterkste schouders dragen daarbij de zwaarste lasten.
Met een rode groet, Brat.
Brat, dank je voor je mooie post, haast een liefdes verklaring aan de PvdA zou ik zeggen.
BeantwoordenVerwijderenMaar tussen de regels door lees ik ook dat je het wel met Frans eens bent dat de boodschap niet (meer?) overkomt. De associatie met PvdA is bij de meeste mensen niet direct positief. En, hoewel jij het niet noemt, de oubolligheid van het zingen van de internationale zal de partij ook niet direct laten overstromen van jonge nieuwkomers.
Maar de door jullie beide genoemde sociaal democratische boodschap is wel degelijk een sterk iets.
Ik vind daarom het idee van Frans voor een nieuwe naam en daarbij een goed marketing beleid geheel geen slecht idee, hoewel jouw negatieve associatie met de Duitse SPD zeker invoelbaar is.
En ik lees nu dat jij directe invloed kunt uitoefenen op het bureau wat helpt bij de campagne. Is wellicht het voorstel van Frans qua naam niet geheel goed gekozen, wat dacht je van de PvA, de Parij voor Allen, jouw inclusiviteit daarmee benadrukkend.
Mochten ze daar niet direct wat mee willen dan kun je overwegen om begin maart iets/iemand niet weg te geven, om wat druk uit te oefenen.
Overigens zou nu die Oosterhout niet eens over de PvdA geschreven hebben, ze zijn de 7e partij in de huidige kamer, nog wel. Maar daar vertel ik je vast niet nieuws mee.
En als campagne slogan.
BeantwoordenVerwijderenPartij voor Allen, zekerheid voor allen.