Shutdown

Oeps... ik loop achter met het schrijven van mijn post. Gelukkig heb jij, bratjelief, me nog geen ultimatum gesteld. Want alleen al het geconfronteerd worden met een ultimatum, of zelfs met de aankondiging dat hij er aan komt, een metaültimatum dus (mooi nieuw woord, nietwaar? Het heeft iets kouds en hards, komt door die associatie met het woord metaal denk ik. Veel mooier dan de schrijfwijze meta-ultimatum ook al verschijnen daar geen rode stippellijnen onder van de microsofte waarschuwing dat er iets niet klopt. Trouwens, 'microsofte waarschuwing' is ook niet verkeerd. Ik ben goed bezig!!!), enfin, een metaültimatum dus, doet de schrijfvrijheid verdwijnen en geeft het Posten iets plichtmatigs.
Maar goed, nu naar het eigenlijke onderwerp: de Shutdown. Voor mij zijn er eigenlijk twee, een macro- en een micro-shutdown.
De macro-shutdown betreft uiteraard die van de Amerikaanse overheid. Lekker hoor, voor die lage ambtenaren om drie dagen voor kerst te horen dat je met onmiddellijke ingang voor onbepaalde tijd met verlof gaat en by-the-way ook geen salaris krijgt. Waar een groot en groots land klein en bekrompen in kan zijn. En dat allemaal omdat de president niet de vijf miljard krijgt voor de muur waarvan hij eerder beloofde dat hij hem vanuit Amerikaans perspectief kosteloos, namelijk door de zuiderburen, zou laten neerzetten. Hoe klein en zielig is dit allemaal.
De micro-shutdown daarentegen, is veel positiever, beter, en ja, misschien wel ook wel heldhaftiger. Dat betreft in mijn geval namelijk mijn besluit om met de landelijke actie IkPas mee te doen. Dertig dagen geen alcohol drinken. Een zogenaamde dry january. Ik heb ingetekend en het gaat tot nu toe soepel. Ben niet chagrijnig; spawater smaakt me ook goed. Wij komen, zoals je uit eigen ervaring weet, uit een leuke en innemende familie. Waarbij het eerste adjectief op onze humor slaat en het tweede op onze consumptie. Doordat we al enkele generaties zo bezig zijn, zijn we natuurlijk al wat geëvolueerd en kunnen onze levers, de turbines in de machinekamer van onze stofwisseling, heel wat wegstampen. Maar ook voor schepen met zwaardere motoren kan het geen kwaad de machine af en toe stil te zetten voor een inspectie en een onderhoudsbeurt. En vergeleken met de andere keren dat ik een pauze heb betracht gaat het me tot nu toe heel gemakkelijk af. Ik denk dat het feit dat ik heb ingetekend in iets waar 25000 mensen aan meedoen mentaal helpt.
Zo zie je maar, een shutdown hoeft  niet altijd iets negatiefs te zijn.

Nog even wat anders: misschien moeten we meer aandacht besteden aan boekbesprekingen. Ik heb vandaag het boek Wees Onzichtbaar van Murat Isik uitgelezen. Heb jij het al gelezen? Ik vind het een erg goed boek. Als je het nog niet gelezen hebt: moet jij ook doen. Hoewel het milieu heel anders is, zitten er veel dingen in die me aan onze jeugd doen denken. De beschrijving van de binnenwereld van de hoofdpersoon als kind en later als puber, en zijn onbeholpen gedrag in de buitenwereld, is herkenbaar maar ook aanstekelijk om te lachten.

Nou tot zover maar weer.
Ciao, Brat.