Woordspel

Dag brat,

uit mijn vorige post over Schadenfreude Schade valt al een beetje op te maken dat ik woordspelletjes leuk vind. En dan hoeft het geen Duits te zijn, liever niet zelfs, Nederlands ligt meer voor de hand, al heet het dan, naar Battus, Opperlands: hogere taalkunst.
Ik vind bijvoorbeeld akoestische herhalingen mooi, zie het eerder genoemde voorbeeld. Zo bedacht ik ooit het zinnetje op een ansichtkaart aan de tante van een meisje Willemijn: 'ik zou je vragen willen Willemijn mijn groeten te doen'.

En wat vind je hiervan:

Vogels Spotten

Is het een valk? Is het een uil?

Nee, het is een spotvogel die me bedot,

en met mijn vogelkennis spot,

ik trap erin. Hij is mijn valkuil.

Woorden die op een onlogische manier zijn samengesteld uit andere woorden zijn grappig. Ofwel 'dolfijn!', aldus de walvis.

Een ander spel, leuk ook voor in een groep, is het volgende. Je kiest een geografische naam (land, stad, rivier, streek, gebergte) en bedenkt vervolgens een scene of ultrakort verhaal waarin de laatste zin is: die geografische naam (fonetisch), maar dan in een andere betekenis. De anderen moeten die dan raden. Ter hulp geef je wel een hint die het onderwerp typeert. Ik geef twee voorbeelden.

a. Twee mannen besluiten om samen een avondje te gaan biljarten. 'Maar,' zegt de een tegen de ander, verwijzend naar het slechte materiaal in de kroeg, 'ik neem mijn eigen keu mee, want ik wil die ....'. (stad in Noord Holland).

b. Een veehouder wil zijn koeien op de ouderwetse manier laten bevruchten en bestelt ter dekking een stier. Deze toont echter weinig interesse voor de koeien, waarop de boer geërgerd tegen die stier roept: '...' (land in Europa).

De antwoorden zet ik hieronder, maar dan achterstevoren:

a. einemmork
b. ejiraglub

Kun jij er ook een verzinnen? Dan zal ik je als antwoord ook weer op eentje trakteren.

Brat

Schaamte

Dag brat. Deze post is een reactie op jouw vorige post. Ik had hem als opmerking kunnen plaatsen maar denk dat hij te lang, en vooral ook te leuk is, om hem als zodanig onder jouw product weg te moffelen.

Van Dale, je weet wel, van de woordenboeken, houdt op zijn site de 'woorden van de week' bij. In week 27 van dit jaar (tweede week van juli) schreven ze over de inmiddels ingeburgerde toevoeging '-schaamte'. Een achtervoegsel dat te plakken is aan zowat elke activiteit, meestal een plezierige die dan een zekere negatieve impact heeft, meestal op de planeet. In week 27 schrijven ze bijvoorbeeld over barbecueschaamte, maar daar moet jij als fervent barbeknoeier je niks van aantrekken hoor. Andere woorden die zij benoemen zijn: doucheschaamte (grappig; vroeger was juist je niet wassen schaamtevol), vleesschaamte, sproeischaamte, en natuurlijk het woord waarmee de hype begonnen is: vliegschaamte.
Aangezien ik niet meer weet hoe ik zo'n chique link in de post kan zetten, kopieer ik het adres gewoon:  https://www.vandale.nl/de-woorden-van-de-week-27 . Dit gaat wel gepaard met enige adigibeetschaamte mijnerzijds.

Jouw post gaat over vereuropeanisering. En daarin staat het Engelse begrip voor leedvermaak, Schadenfreude, centraal. Overigens geeft de vertaalmachine ook 'sorrow entertainment' op, maar ik neem van je aan dat de Engelsen liever de Duitse term gebruiken.
Leedvermaak is een wel plezierig, maar niet fraai gevoel. Eigenlijk zou je je er voor moeten schamen. Zogenaamde leedvermaakschaamte.
En dat zullen fatsoenlijke Duitsers dan ook vast wel eens doen (zich erover schamen bedoel ik). Vraag: hoe zouden ze dat dan noemen? Welnu, het antwoord is volgens mij:

Schadenfreude Schade. 

Kijk, dat vind ik dan weer leuk.

Ciao, Brat. 

Vereuropeanisering ?

Brat,

Nee ik ga het niet over de Brexit hebben alhoewel er een indirecte link is.

Dit gaat over leedvermaak, letterlijk.

Ik las namelijk dit verslag over de uitspraak van het Supreme Court in het Verenigd Koninkrijk over de schorsing van het Britse Parlement.

De eerste zin van de derde alinea luidt:

Dat het Supreme Court op dinsdagochtend besloot dat premier Johnson het parlement niet vijf weken lang mocht schorsen, zorgde voor verbijstering, logistieke verwarring en Schadenfreude.

Het gaat mij dus om het woord Schadenfreude - leedvermaak. Een overduidelijk germanisme dacht ik. Totdat ik mij realiseerde dat het ook een goed Engels woord is. Oftewel een een anglicaans duits leenwoord. En aangezien de reporter in het VK verblijft en verslag doet van een Britse zaak lijkt mij dat hier sprake is van een anglicisme. Oftewel fout gebruik van een Engels woord in het Nederlands.

Maar vervolgens bedacht ik, ja maar eh... de Duitsers schrijven het met een hoofdletter, de Engelsen niet. (Zie hier). Dus wat is het nu ?  Anglicisme, germanisme ? Ik kwam er niet uit.

Totdat ik besloot dat het een vereuropeanisering van ons taalgebruik was en het artikel verder besloot te lezen.

Groet

PS
Voordat jij er opmerkingen over maakt. Vereuropeanisering lijkt ook een half anglicisme, immers een verbuiging van european. Maar vereuropesering geeft weinig hits (5 bij mij), en vereuropaïsering al helemaal geen, sterker nog die verwijst door naar vereuropeanisering met 194 hits, vandaar mijn keuze.

brat 

Prins Heerlijk

Brat,
Je hebt gelijk, het wordt weer eens tijd dat ik van me laat horen. Ik zit nu op prinsjesdag prinsheerlijk op de camping te Lhee. Als ik zoals nu aan het relaxen ben, dan schiet ik automatisch in een contemplatieve modus, en bedenk dan allerlei (on)zinnige dingen.
Dat het alweer 20 jaar geleden is dat het big brotherhuis een grote hit was.
Of dat Willem alweer lang getrouwd is en zelfs koning.
En dat ik een kleine 20 jaar geleden een GEWELDIG idee had.
Ik heb het je vast al eens verteld maar ga het nogmaals doen voor onze immens grote groep volgers.

Ik heb lang getwijfeld of ik nu republikein of konigsgezind ben. Ik neig naar het laatste, maar dan zonder erfelijke troonopvolging.
Kijk een koning (in) heeft als voordeel dat het een politiekneutrale figuur is hetgeen voor een gekozen president wat lastiger ligt.
Maar ik vind het erg zielig voor de kinderen van de Koning dat ze opgroeien in een soort publieke ruimte. Zelfs nu al zijn er trouwlustige idioten die de prinsesjes lastig vallen. Klik
Zeker in deze tijd met al die aandacht via social media lijkt me dat verschrikkelijk voor die kinderen.
Waarom geen troonopvolger aanwijzen,desnoods adopteren door de koning (in).
Dus ik ben voor een koning(in) maar dan voor een niet erfelijke troonopvolging. Dat is eigenlijk een oud idee . Zelfs de oude romeinen benoemde hun beoogde troonopvolger als geadopteerde zoon. Augustus was bijvoorbeeld geadopteerd door Caesar meen ik.
En hoe komen we dan aan een adoptiefkroonprins (es).
Kijk daar komt het big brotherhuis van pas.
Iedereen die wil kan zich aanmelden. Tijdens feestelijkheden wordt er geselecteerd. Bijvoorbeeld door wedstrijden wie kan het best met een telefoonboek op zijn hoofd lopen tijdens koningdag. (selectie op koninklijke houding). Voorlezen van saaie begrotingen (het juiste bekakte toontje).
Enfin tijdens verschillende jaren, (we hebben per slot van rekening niet elk jaar een nieuwe kroonprins(es) nodig) selecteren we zo de kandidaten.
We zorgen ervoor dat na bijvoorbeeld 10 jaar van koningsspelen er 15 kandidaten over zijn. Die stoppen we dan in een big brotherhuis, immers de beoogde troonpretendent moet kunnen omgaan met publieke aandacht, en het volk mag dan elke keer iemand wegstemmen. Hou je automatisch een populaire kroonprins (es) over.
En dan kan dus letterlijk iedereen koning (in) worden de droom van menig kind.
Om de 10 jaar een nieuwe koning.
Lijkt mij een goed idee.

Ik heb wel eens gehoord dat NL zo goed op de kaart werd gezet door het huwelijk van de toenmalige kroonprins Willem en Máxima.

Stel je eens voor dat we een homoseksuele kroonprins (es) hebben van bijvoorbeeld Marokkaanse, Turkse of Surinaamse afkomst. Dat kan met mijn methode, dat zou NL pas op de kaart zetten.

Ik groet u
brat

Zeg, brat....

hallo daar en hoe gaat het met je.

Ik weet wel dat het nieuwe beleid is dat de brat'ya slechts hoeven te schrijven wanneer zij er zin in hebben (zoals vermeld onderaan de pagina)...

...maarrrr.... ik herinner je er ook aan dat jij de broederblog overeind wil houden (in plaats van met een passende plof tot een eind te brengen, wat eerder mijn voorstel was),

...dussss.... waar blijft die pakkende brat-post waar ik nu al weken op zit te wachten??

Enfin.
Toedeledoki van Brat.

Fokke en Sukke hebben gelijk

Ha brat. Even over de Brexit. De cartoon van Fokke en Sukke hiernaast is erg goed. Ze vergelijken Brexit met een netflix-serie met steeds exotischere en onwaarschijnlijkere kronkels.

Maar let op: Fictie bijt Werkelijkheid vandaag en morgen keihard in de staart, nu de Benn-bill in het Hogerhuis aan de orde komt. Waarbij onder andere de conservatief Michael Dobbs mede zal beslissen hoe verder. Deze Michael Dobbs is namelijk ook de schrijver van de House of Cards boeken. Die vormden eerst de basis voor een engelse TV-serie, en daarna voor de netflix-serie House of Cards over de Amerikaanse politiek. Waarbij Dobbs executive producer was. Kortom, de schrijver/producer van een van 's werelds meest populaire series gaat nu in het echt bepalen (samen met anderen) hoe het verder gaat met de UK in de Brexit-saga.
Wat ook spannend is trouwens, is de aankondiging van banneling Philip Hammond (een van de conservatieven die uit de fractie is gezet, tot voor kort minister van Financiën) dat Boris Johnson  zich kan voorbereiden op het gevecht van zijn leven. Want Hammond is niet van plan om met stille trom te vertrekken.
Johnson, die op zijn werkkamer in Downingstreet 10 een aftelklok heeft staan die aftelt tot 31 oktober, zal deze nu misschien weer stil moeten zetten. Al hoop ik dat een van de EU leiders er geen zin meer in heeft, en opnieuw uitstel afwijst. Macron doet dat wellicht.
Ik zou wel eens willen weten wat Johnson nu denkt, en vooral ook, hoe hij zich nu voelt.

Brat.