Post over Post

 Hai Brat,

Gisternacht belde je me op en trof je me chagrijnig aan omdat op mijn werk door sommigen nogal laks wordt omgegaan met de geldende coronaregels.

Maar je tip om er een post voor te maken voor op het digitale prikbord van mijn werk vond ik een goede.

En hij staat erop.

Nog geen reacties uiteraard het is nu nog midden in de nacht.

Overigens heb ik ook de leidinggevenden, zowel die van mij als van de andere betrokkenen op de hoogte gebracht.

Maar volgens mij ben jij veel meer geïnteresseerd in mijn post, dus hieronder staat-ie:

Nachtelijk aanvaringen.

 

Meer dan 25 jaar al als vaste wacht in dienst, en toch blijven sommigen dingen je verbazen.

 

Zoals afgelopen nacht.

Een collega vroeg om assistentie omdat hij naar een cliënt moest die potentieel uitbraakgevaarlijk was. Terwijl hij zo nodig medicatie klaar maakte en de situatie uit de doeken deed kwamen er meer collega’s aan voor assistentie. Een van hen droeg zijn mondkapje onder zijn kin. Toen we naar de kamer van de cliënt gingen vroeg ik hem dan ook om zijn mondkapje goed voor te doen. “Ik vind het zo prettiger” reageerde hij. Nou vind ik zelf een mondkapje überhaupt niet prettig maar we worden geacht die te dragen als we door het gebouw lopen, tenminste zoiets heb ik ergens vernomen, dus ik antwoordde “ja maar zo heeft het geen nut”. “Mondkapjes hebben sowieso geen nut”. Blijkbaar liep er een eminent viroloog mee. Hoe het ook zij ik heb me omgedraaid en ben naar mijn eigen afdeling gegaan. Later uiteraard wel mijn verontschuldigingen aangeboden aan de collega die om assistentie had gevraagd.

 

Paar uur later in de nacht komt er opeens een jonge dame mijn kantoor inlopen die vrolijk van start gaat met: “ik ben [naam]”,

-“en je draagt geen mondkapje”, vulde ik haar zin aan.

“Vind je dat vervelend dan?” was haar respons.

“Het feit dat dit een discussie is, vind ik al vervelend” en wees haar waar op onze afdeling de mondkapjes liggen.

Foeterend: “het is 5 uur in de ochtend” pakte ze een mondkapje uit haar zak en deed dat voor. Blijkbaar was deze dienstdoende arts in de overtuiging dat er een avondklok voor virussen geldt.

Ze vroeg naar de piketkamers en ik heb gezegd dat ze het dak op kon gaan, omdat dat de kortste route is, maar dat mij het beter leek om de omweg binnendoor te nemen vanwege het weer. Ik vind namelijk dat je ten alle tijden beschaafd moet blijven. Hoe raar mensen ook doen. Een vorm van professionaliteit, net zoals je houden aan de afgesproken regels.

 

Nog geen 24 uur later zat mijn afdeling in quarantaine.

Toedeledoki

brat