Bedreiging versus fascinatie

Dag brat. 

ik heb een heel tijdje zitten denken over de inhoud van een nieuwe post. De laatste tijd realiseer ik me veel meer dan voorheen hoe kwetsbaar en riskant alles is. Komt mede door Corona. En dan ook de klimaatverandering. En die 15000 nucleaire wapens, dat moet toch een keer fout gaan, zou je denken. Temeer daar Rusland nu hypersone raketten maakt, die vijf keer de snelheid van het geluid halen, en dan bijna niet te zien zijn. Plus het werk in de deeltjesversnellers. Er zijn wetenschappers die waarschuwen voor onvermoede gebeurtenissen. Ruim tien jaar terug, of misschien al twintig, werd geopperd dat er bijvoorbeeld een klein zwart gat gemaakt zou kunnen worden. Dat is inmiddels afdoende besproken en afgedaan als ongevaarlijk. Want een superklein zwart gat (feitelijk een deeltje met een zeer hoge energie, waardoor de massa ook enorm toeneemt, E=MC2 immers) raakt in heel korte tijd vanwege het bestaan van zogenaamde Hawking straling zijn energie weer kwijt. Maar nu is er wat anders 'ontdekt', eigenlijk nog niet echt ontdekt maar wel theoretisch beredeneerd. Er bestaat waarschijnlijk ook vreemde materie, en die is niet gezellig. Hoe zit het?

Een ster die aan het eind van zijn levensduur na een supernova explosie uiteindelijk in elkaar stort, maar net te klein is om een zwart gat te worden, eindigt als neutronenster. Zeer compact en zo. Hele rare dingen.  Doorsnede 10 km, en tot twee keer zo zwaar als de zon. Ze draaien vaak heel snel om hun as, en er komt röntgenstraling vrij. Dat kan waargenomen worden als pulsar. De dichtheid van de kern is vergelijkbaar met die van een atoomkern. Diep in de kern zijn het voornamelijk losse neutronen, vandaar de naam. Nog dieper zijn het waarschijnlijk losse nucleonen, men noemt dat de nucleonenpasta. 

Maar dat is nog niet alles. Een deel van de neutronensterren, namelijk die nog  zwaarder zijn, kunnen van binnen een druk opbouwen waarin neutronen niet meer blijven bestaan, maar waarin de materie als quarks bestaat: quarksterren. in bepaalde verhoudingen van up- down- en strange-quarks kan er iets ontstaan dat ze vreemde materie noemen: een uiterst stabiel en zwaar goedje. Men denkt dat bij botsingen waarbij zo'n speciale neutronenster betrokken is, brokjes van deze vreemde materie het heelal ingeslingerd kunnen worden. Die variëren qua grootte van tennisbalformaat tot huis, maar zijn wel zo zwaar als de aarde of zo, en vliegen door de ruimte. Deze brokken noemen ze 'strangelets'. De materie daarvan is extreem stabiel, heeft een zeer lage energieinhoud. Komt gewone materie in aanraking met een strangelet, dan floept hij om en wordt zelf ook strangelet. Stel je dus voor dat zo brokje op de zon klapt, dan floept de zon in elkaar tot een balletje van paar duizend km groot; wel met behoud van massa, dus de aarde blijft in dezelfde baan, maar helaas geen warmte meer. De aarde bevriest dan in zijn geheel.

Of vreemde materie ook in een deeltjesversneller zou kunnen ontstaan, is nog helemaal onduidelijk, temeer daar alles over die vreemde materie tot nu toe de uitkomst van wiskunde en theoretische astronomie is. Stel dat het zou kunnen gebeuren, dan denk ik dat je er niets van merkt, want dan zijn we in een keer weg met zijn allen. En draait er, in de baan van de aarde, een brokje vreemde materie ter grootte van een flatgebouw. 

Wel raar voor die astronauten in het ISS denk ik.Vooral als het zou gebeuren als ze aan de donkere zijde van de aarde zitten. Op het moment dat ze de aarde weer denken te gaan zien, is hij weg. Maar ze kunnen in hun ruimtestation nog wel een heel tijdje door, zolang de voorraden strekken. 

Bizar dit alles, nietwaar. Lekker griezelen.