dinsdag 27 oktober 2020

Lex Parsimoniae

 ... ofwel de Wet van de Spaarzaamheid.

Dag brat. Deze post is er een in mijn reeks over geloof en kennis.

Richard Patterson, de Amerikaanse ambassadeur in Guatemala in de jaren '50, beoordeelde het toenmalige regime van Guatemala als communistisch en hij lichtte dat toe aan de hand van de zogenaamde eendentest: 'Als het eruit ziet als een eend, zwemt als een eend en kwaakt als een eend, nou, dan is het waarschijnlijk een eend'. Deze 'test' is een verwoording die past binnen de wet van de Spaarzaamheid. Toegepast op de kennisleer: kies díe hypothese, die de minste aannames kent en de minste entiteiten (variabelen) bevat, wanneer meerdere hypothesen het waargenomen verschijnsel kunnen verklaren. Deze aanpak wordt toegeschreven aan de veertiende eeuwse engelse Franciscaner monnik William van Ockham. Zijn benadering staat bekend als het Scheermes van Ockham. Hij scheert alle exotische verklaringen weg, omdat die minder waarschijnlijk zijn.

Mooi. Helder. En tegelijkertijd wel heel bijzonder dat het nota bene een mónnik was die dit formuleerde. Ik bedoel: ervan uitgaande dat hij, monnik zijnde, in een Opperwezen geloofde, is zijn scheermes toch wel een dingetje. Sneuvelt de Heer der Heerscharen dan niet? Toegegeven, in die tijd was de aanname van een Opperwezen wellicht de meest eenvoudige verklaring voor al het onverklaarbare dat men om zich heen zag zoals bliksems, geheimzinnige dodelijke ziekten, hongersnoden, kometen, overstromingen, etc. 

Hmmm.  Het is wel passend dat schrijver Dan Brown God beschrijft als God van het Vacuüm: hij bestaat alleen daar waar kennisleemte is. Naarmate wij meer ontdekken en onze kennis van de natuur toeneemt, moet Onze Lieve Heer stapjes terug doen.

Ik kan me hier geheel in vinden. Tu quoque?

Brat.

  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten