Rutte, il Principe

Ha brat. Mijn vorige post was express aan de korte kant om het gemiddelde weer te normaliseren (ten behoeve van onze lezers). Nu zal ik een post van gemiddelde lengte besteden aan twee recente boodschappen van onze premier Mark Rutte. Sorry dat ik er niet heel uitputtend op in kan gaan maar indien iemand behoefte heeft aan een dieper gaande beschouwing kan daarom gevraagd worden, en zal ik kijken of ik die kan leveren.
De boodschappen waar ik op doel zijn:

• We zijn allemaal dragers van gele hesjes, ik ook. 

En, afgelopen week, in de brief over het vaasje:

• Nederland is een gaaf land, maar wel kwetsbaar. Maak het niet stuk. Besef hoe goed wij het hier hebben.

Wat gebeurt hier? Hoe handig is Mark Rutte hier wel niet bezig?
De inhoudelijke boodschap van het gele hesje is: ik ben ongerust en ontevreden. Okee, dat zou Rutte ook nog wel kunnen vinden. Maar op betrekkingsniveau zegt het gele hesje ook: mijn invloed is klein, ik ben een speelbal van grotere machten, die geen rekening houden met mijn positie. Van dit laatste kan Rutte uiteraard nooit volhouden dat zulks ook voor hem geldt. Rutte is immers de PM van Nederland, een 'boven-ons-geplaatste'. Om die reden kan hij dus ten principale geen gele hesjes drager zijn. Axioma 2 van Paul Watzlawick stelt: elke communicatie kent een inhoudelijk aspect èn een betrekkingsaspect. Dit laatste, het betrekkingsniveau, lijkt Rutte even te 'vergeten'. 
Dan het vaasjes bericht. Hoewel ik het grotendeels met de inhoud van het bericht eens ben - dat kan ook bijna niet anders, want Nederland behoort immers tot een van de welvarendste vrije landen, en ook in de geluksmonitor scoort de Nederlander hoog - is Rutte werkelijk de laatste die dit zou moeten zeggen. Hij is immers eerstverantwoordelijke voor hoe dit land gerund wordt. Stel je eens een sprookje voor waarin de koning tegen de onderdanen zegt: 'u leeft in het fijnste koninkrijk ter wereld, weet u dat wel?' Dat is misplaatst, arrogant en doorzichtig. En eigenlijk ook vragen om moeilijkheden. Het getuigt bepaald niet van groots leiderschap. True leaders eat last. Hoe bewonderenswaardig zou het niet zijn geweest als de Eerste der Ministers zich bescheiden had opgesteld en het aan anderen had gelaten om te constateren hoe fijn Nederland is, en hoe we ons als landgenoten het beste tot het land kunnen verhouden. Dan was Mark Rutte er wat mij betreft eentje geweest van het kaliber Piet de Jong. Maar hiermee valt Rutte door de mand en vertoont hij niets anders dan het calculerende gedrag van de machthebber, zoals zo mooi verwoord door Machiavelli.

je Brat.