woensdag 13 maart 2019

Next Episode of the Brexit-saga

ha brat, ik heb gisteren weer eens een uurtje naar de Brexit zitten kijken, nadat May met extra toezeggingen uit Straatsburg was teruggekomen. Onnozel als ik ben dacht ik: aha, toch chic dat ze het zo gaan oplossen. Acht uur later stond ik weer met beide voeten op de grond. Ze wijzen het af.

O N G E L O F E L I J K !

Ik snap dat de Britse lagerhuisleden de May-deal niet de perfecte uitwerking vinden, maar laat ze dan in hemelsnaam zeggen hoe zij het dan wel voor zich zien en wat zij willen.
Je wordt toch helemaal gek van die lui, aaaarrggh!!

Okee, een positief, bijkomend effect is wel dat ik me steeds meer Europeaan ga voelen, en trots ben op het ingehouden, droge commentaar van Fransman en EU onderhandelaar Michel Barnier, terwijl 's mans frustratie uit zowat elke porie van zijn lijf dampt (samen met een licht knoflookluchtje).

No Deal vind ik inmiddels het beste. Exit, F*ckoff. En laat de Britten daarna lekker een paar jaar op hun blaren zitten (wij in het begin helaas ook even, al zijn de blaren van de EU minder heftig en zullen ze snel genezen zijn).
Dan kunnen hullie van de UK over vijf jaar opnieuw hun lidmaatschap aanvragen.
Op hun knieën uiteraard, anders hoeven ze wat mij betreft niet aan te kloppen.

Brat

8 opmerkingen:

  1. Het probleem voor de Britten is dat ze meer partijpolitiek bedrijven dan naar landsbelang kijken. Tenminste dat begrijp ik uit de commentaren.
    Maar goed we zien wel wat eruit gaat komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ga je nou gewoon het commentaar uit de pers herhalen...? Ik had een meer originele respons verwacht.
    Maar goed, we zien wel hoe het verder gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Aan de Noord-Ierse grens vrezen ze het oplaaien van het katholiek-protestantse geweld. En er schijnen in Londen al Ierse bommen te zijn onderschept. Het is veel serieuzer dan politiek gesteggel. Om de berichten die ik gisteren in Nieuwsuur zag maar even te herhalen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Waar ik bang voor ben is dat er een No Deal komt, maar dat die niet zo vreselijk blijkt voor de Britten als nu voorspeld.
    En dat dan de Nexit partijen gaan blazen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Stel nu voor dat waar jij bang voor bent uitkomt: dat een No Deal voor de UK tamelijk pijnloos is, of misschien wel gunstig uitpakt... dan is dat toch een argument om zelf ook onze knopen te tellen en misschien wel voor een Nexit te zijn voordat de Fransen onze pensioenfondsen geannexeerd hebben? Zo ongelofelijk EU minded ben ik door de bank genomen ook niet, sommige vragen zijn nooit afdoende beantwoord, zoals de vraag hoe het toch komt dat een relatief klein Alpenstaatje, Zwitserland, het zonder de EU zo goed doet, terwijl ze er notabene door omringd worden
    Laat de Britten er nu maar uitgaan, dat is wat ze willen. Op zich wel jammer want samen met hen kon NL te enthousiaste Franse aspiraties tegenhouden.
    Nu we zover zijn gekomen, hoop ik echt op een No Deal, dat levert namelijk de meeste informatie op. Het is de beste test van wat de EU nou eigenlijk echt waard is. Als het de Britten flink pijn doet, weten we dus dat de EU wel degelijk meerwaarde heeft. (De Britten kunnen dan na een paar jaar ronddolen, en met een drastische daling van het Pond Sterling als leergeld, beleefd vragen of ze er weer bij mogen en uiteraard gaan we ze dat dan toestaan). Maar stel nou eens dat blijkt dat de Brexitiers gelijk hebben en dat het het Verenigd koninkrijk na de Brexit voor de wind gaat? (Al is daar weinig kans op als je naar die domme en zelfgenoegzame koppen van egotrippers Boris Johnson en Nigel Farage kijkt, maar goed). Nou in dat bijzondere geval hebben wij onze les geleerd. Dan blijkt namelijk dat de EU dus helemaal niet zo superwaardevol is, en kunnen we er alsnog afscheid van nemen. Ik denk dat het zo niet zal uitpakken want we hebben de EU als massa nodig om de woelige baren van Mare Economica te doorstaan en met name de Chinese handelsdruk het hoofd te bieden. En de Engelsen gaan ons dit alles laten zien, in een spel waarin zij dus het grootste risico lopen.
    Samengevat: In het opeten van de No Deal, testen we de pudding van de EU pas echt.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Verstandelijk kan ik er geen speld tussen krijgen. Prima redenering, alleen ik hou niet van verandering.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was alleen maar een metafoor domoor, en een verwijzing naar de engelse uitdrukking: 'The proof of the pudding is in the eating'
      Brat

      Verwijderen