Brat dit wordt een kort postje over..... jawel de BREXIT.
Nu het lagerhuis alle mogelijke manieren op een enigszins geordende BREXIT danwel referendum of intrekking heeft verworpen, lijkt de koers echt richting No Deal te gaan over 10 dagen.
Althans dat was mijn eerste gedachte.
Het verbaasde mij dat zelfs de laatste motie werd verworpen, het met alle mogelijkheden een No Deal voorkomen. Hiermee kiest, zo meende ik, het lagerhuis impliciet de optie No Deal.
Je merkt het vast op, mijn mening uit ik in de onvoltooid verleden tijd, het imperfectum. Dat is omdat er ook een stemmetje in mij zegt dat nu de May Deal wellicht bij laatste stemming toch een kleine kans maakt. Maar ik denk nog steeds dat het een No Deal wordt.
Voorheen omschreef ik dat, en zo staat het ook rechts bij de tikker, als een harde Brexit, maar dat schijnt onjuist te zijn.
De May Deal is al een harde Brexit, immers uit de EU vooralsnog zonder douane-unie of interne markt, maar met afspraken hoe daar te belanden.
De No Deal is de Cliff's Edge variant.
En verder wil ik je wijzen op dit interessante artikel van een Brits onderzoeker over Europa als machtsfactor.
Groet
brat
Waterstof gas wordt onder druk vloeibaar.
BeantwoordenVerwijderenLucht wordt onder druk vloeibaar
etc
Na jouw post van gisteren is bekend geworden dat May nu met Corbyn wil gaan onderhandelen. De ont-wikkelingen zijn nog niet gedaan.
BeantwoordenVerwijderenZe zeggen wel eens: onder druk wordt alles vloeibaar. Nou is dat, chemisch gezien, grote onzin, want geldt alleen zo'n beetje voor water en ijzer (die nemen in vaste vorm een groter volume in - met dus een lagere soortelijke massa - dan in vloeibare vorm); voor de rest van de stoffen geldt: onder druk wordt het lomp. Maar dat iets onder druk vloeibaar wordt, bekt wel lekker.
Mijn standpunt blijft ongewijzigd: ik denk dat een No Deal Brexit nu voor alle partijen het beste is.
Ik lees dat trouwens ook in dat inderdaad zeer interessante artikel.
Brat
PS omdat ik even een kleine correctie doorvoerde in mijn reactie, komt hij nu te staan onder jouw reactie op mijn reactie. Sorry daarvoor.
Nu nog even over je opmerking over waterstof en over lucht. Daar zit een semantische denkfout in, en een (ernstige) chemische fout.
BeantwoordenVerwijderenTen eerste de semantiek. De uitdrukking is bedoeld om aan te geven dat iets wat eerst vast zit (onderhandelingen bijv.) door de druk op te voeren, fluïde wordt. Het gaat dus over de faseovergang van vast naar vloeibaar, en niet van gas naar vloeibaar.
Dat zou namelijk onzin zijn, want een gas is uiteraard ook vloeibaar, nog vloeibaarder zelfs dan dezelfde stof in vloeibare vorm. Denk aan een zwaar gas, zoals chloor, dat je met enige voorzichtigheid kan overgieten van de ene fles in de andere. De viscositeit (stroperigheid) van een gas is lager dan van de stof in vloeibare vorm.
Maar nu de kardinale chemische fout. Noch waterstof, noch lucht kunnen door drukverhoging vloeibaar worden. Het zijn namelijk gassen in de meest letterlijke betekenis van dat woord. Hoe hoog je de druk ook opvoert, bij behoud van constante temperatuur worden ze nooit vloeibaar. Daarvoor moet je ze afkoelen (waterstof tot zo'n -250 graden, en lucht tot -100 of daaromtrent, zeg ik uit het hoofd). Alleen een damp is onder toenemende druk samen te persen tot een vloeistof. Vloeibare waterstof wordt vervoerd in tanks bij -250 graden en niet afgesloten, dus tegen 1 atmosfeer buitendruk.
Vraag: wat gebeurt er dan met een gas, zoals bijvoorbeeld waterstof, wanneer je dat maar blijft samenpersen? Dan benader je steeds meer de situatie waarin de moleculen op ongeveer dezelfde afstand van elkaar zitten als in een vloeistof; de vrije weglengte van elk molecuul wordt heel klein (de afstand die ze kunnen afleggen totdat ze weer op een ander botsen). Ze zijn echter niet met elkaar verbonden zoals in hun vloeistof fase. Onder deze omstandigheid noemt men het gas superkritisch. Het bijzondere is dat onder die omstandigheden de stoffen geheel andere eigenschappen krijgen. Superkritisch water (300 atm en 500 graden of zo) wordt een a-polair oplosmiddel (terwijl het molecuul onder normale omstandigheden een dipool-moment heeft en juist een polair oplosmiddel is), en superkritisch CO2 wordt een polair middel (waarmee ze bijvoorbeeld cafeïne uit koffie extraheren).
Ik heb over superkritische gassen mijn afstudeerlezing gehouden, omdat ik het zo fascinerend vond (en vind).
...en by the way, die fascinatie van mij heeft niets te maken met otet's winderigheid en diens bijbehorende grappen & grollen over vrijkomende gassen.
VerwijderenGoh....
BeantwoordenVerwijderenWeinig respectvol, je reactie :(
Verwijderen