woensdag 17 oktober 2018

BREXIT (II)

Ha Brat,

Even off-topic.
Mijn Collega K. wil best onze BLOG promoten via faceboek. Ze wil alleen van jou weten waarom je zo graag volgers wil.
En Ma zou vandaag 93 zijn geworden.

BREXIT, het gaat inderdaad spannend worden.

Je verwees in je laatste POST dat ik nog steeds aan het nadenken ben op jouw reactie op mijn eerder post BREXIT.
Jij bent het eens met mijn brexit analyse, maar je twijfelt aan de EU. Je argumenten zijn steekhoudend, en het is verre van ideaal. Wellicht zijn we te snel gegroeid, mogelijk zijn de landen die er het laatst zijn bij gekomen minder met democratie opgegroeid, maar toch .... ik geloof nog steeds in de EU. En ben niet voor een splitsing van noord en zuid (nog niet).
Het oorspronkelijke idee van we moeten ervoor zorgen dat de Europese landen geen oorlog met elkaar krijgen, en daarom richten we de de Europese gemeenschap voor kolen en staal op, geldt wat mij betreft nog steeds.
Sabine Weyand omschrijft ons mooi: "een club van lidstaten die elkaar ten diepste wantrouwen en daarom alles vastleggen in regels, tot de zuigkracht van stofzuigers aan toe."
En ik hoop nog steeds dat de regels sterk genoeg zijn om ons bij elkaar te houden. Dus hoewel het gedoe geeft denk ik nog steeds dat het goed is dat we uitgebreid zijn. Sterker nog, ik sluit niet uit dat als Turkije begin van de eeuw wel was toegetreden tot de EU, het er daar wellicht niet zo autocratisch zou zijn geworden. Maar ik geef toe, dat is erg speculatief. (Nu kan Turkije er niet meer bij).
Je argument dat de Russen het niet leuk vonden, die uitbreiding, tja dat is zoiets als zeggen dat Nederland nog treurt over het verlies van onze koloniën en daarom een streepje voor heeft aldaar. Duh.
Maar de EU blijft inderdaad een ongewis avontuur, met vallen en opstaan. De stappen worden al kleiner en zelfs misschien in verschillende snelheden.

Nu dan de eerste verlating (volgens regels!).
Ik blijf bij mijn eerdere analyse. Het wordt een no-deal Brexit. Zelfs als er een akkoord komt tussen May en de EU dan krijgt ze dat thuis vermoedelijk niet door het parlement. De Britten kunnen en willen niet geloven dat wij op het 'vaste land' zelfs zonder hen samen willen blijven werken. Ze zien zichzelf wellicht als bovenliggende partij. Zie bijvoorbeeld deze column van mijn favoriete columnist Sheila Sitalsing.
Het blijkt ook uit het feit dat zelfs oud onderhandelaar Davis roept dat het kabinet in opstand moet komen tegen May omdat Nederland Ierland en Duitsland bang zijn voor een No-Deal.
Dat is sneu voor de Ieren want die krijgen er met een harde grens veel last van. En dat zal de roep tot een verenigd Ierland alleen maar sterker maken. En dat kan hommeles betekenen.
Ik zie het somber in.

Groet brat

5 opmerkingen:

  1. Waarom zijn volgers plezierig, vraag je. Antwoord: 1. we willen ons licht toch niet onder de korenmaat stoppen? 2. Volgers houden ons scherp, zekers als ze reageren. En halen het beste in ons naar boven. Denk bijv. aan de vlijmscherpe opmerkingen van Grad Grofski.
    Op de rest van je verhaal reageer ik een andere keer.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Brat !!
    Jouw laatste post van 16 oktober heeft inmiddels 9 opmerkingen een record!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag brat. ik ben je nog een reactie verschuldigd op je post. Wat betreft de Britten en hun Brexit zijn we het in grote lijnen eens. Overigens wel ironisch dat het destijds vooral Churchill was die zich kort na de oorlog hard maakte voor Europese Unievorming.
    Het enige punt dat nog openstaat, is mijn opmerking over Oost Europa en Rusland.
    Ik constateer eerst maar even dat het eengegeven is dat grootmachten zoals USA, Rusland en China in hun buitenland politiek zich veel meer permitteren dan 'gewone' staten. Zeker in het internationale gebeuren speelt de machtsfactor een grotere rol dan juridische rechten en correcte omgangsvormen. Denk aan de USA die het internationaal strafhof niet erkent en zelfs heeft aangegeven dat, indien ooit een Amerikaans staatsburger aldaar berecht wordt, zij een bevrijdingsactie niet uitsluiten. Denk aan Rusland op de Krim. En denk aan China's expansie in de Zuid-Chinese zee. Een soort Quod Licet Iovi, Non Licet Bovi. Bij internationale aangelegenheden is het goed om met dit gegeven rekening te houden.
    Het overstappen van oost-europese landen van oostblok naar het westen, tot en met het toetreden tot de NAVO aan toe, was voor Rusland niet alleen een forse afname van hun invloedsgebied, maar ook een gevoelige vernedering. Jaap de Hoop Scheffer heeft wel eens gezegd dat de NAVO daar te weinig rekening mee heeft gehouden, en dat dit bepalend is geweest voor de positie die Poetin tot op heden inneemt naar het westen.
    Als de belangrijkste reden voor Europese eenwording het voorkomen van oorlog en andere narigheid is, dan was het misschien beter geweest als we over de toetreding van oost-europese landen langer hadden nagedacht. Temeer daar sommige van die landen zich nu opstellen als weinig democratisch, noch bereid blijken om het migrantenprobleem mee op te lossen. Kortom, of we blij moeten zijn met Polen, Hongarije en Slovenië...ik vraag het me af.
    Brat

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Brat, je constatering van grootmachten en hun machtsgebruik onderschrijf ik volledig. Je voorbeeld over de VS en hun in per wet vast gelegde recht om een bevrijdingsactie op te zetten om Amerikaanse staatsburgers uit de klauwen van het Internationaal gerechtshof te bevrijden is helder. Overigens wordt die wet door tegenstanders ervan de The Hague Invasion Act genoemd.

    Een ander mooi voorbeeld is de pre-emptive strike doctrine van de kleine Bush ter rechtvaardiging van de Irak oorlog. Volgens die zelfde doctrine zou Nederland de VS mogen aanvallen vanwege de eerder genoemde the Hague Invasion Act. Alleen ik denk dat niemand dat een rechtvaardiging zou vinden. Dus inderdaad grootmachten kunnen zich meer permitteren.

    De EU zou ook zo'n grootmacht kunnen zijn. Dat is ook een voordeel van de groei van de EU destijds. (Maar ondergeschikt wat mij betreft aan vrede bewaken).

    Blij ben ik er nooit van geworden, maar ik denk nog steeds dat de uitbreiding de minst slechte optie was. Hadden we de toetreders langer laten bungelen dan was het wellicht nog slechter gegaan met de democratische waarden van de door jou genoemde landen als Polen, Hongarije etc...

    Jouw betrokkenheid met het gevoel van Rusland begrijp ik niet zo goed. Ik snap enigszins het gevoel van vernedering van de Russen wel, ik vond en vind dat echter geen reden om de EU uitbreiding van destijds af te wijzen. De voormalig Oostblok landen traden vrijwillig toe tot de NAVO en EU. Wellicht was dat niet gebeurd als ze na WO II vrijwillig hadden kunnen toetreden tot het Warschau-pact en door de Sowjet-Unie als soevereine staten waren behandeld.

    Groetjes brat

    PS NB Ken je de russisch gesproken serie Нюхач op netflix, die is best wel leuk. Zeker voor zo'n russofiel als jij.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je benoemt hetgeen ik schrijf als betrokkenheid met het gevoel van Rusland..., ik noem het zelf liever: doorgronden van de Russische gevoelens. 'Keep your friends close, and your enemies closer' (Michael Corleone).
      B.

      Verwijderen